NERONI (37-68 e.r.) perandor
romak qė u dallua pėr aventurat dhe mizoritė e tij tė pėrbindshme
* Nė fillim tė karrierės sė tij Neroni sikur po
i drejtonte mirė dhe me drejtėsi punėt e Romės.Mė pas nisi tė shoqėrohej me
njerėz tė shthurur dhe tek ai u zgjuan instiktet mė tė ulėta njerėzore.
Kalonte netėt nėpėr rrugė e taverna dhe dehej e bėnte ēdo lloj paturpėsie.
Njė natė njė senator po kthehej nė shtėpi sė bashku me tė shoqen. Disa
rrugaēė iu sulėn por senatori i detyroi qė t'ia mbathnin tė turpėruar. Nė
pėrleshje me ta senatori kishte goditur edhe Neronin, tė cilin nuk e kishte
njohur nė errėsirė. Tė nesėrmen, kur mori vesh se kishte qėlluar perandorin,
ai i shkroi njė letėr ku i kėrkonte ndjesė. Neroni e lexoi letrėn dhe thirri:
- Si? Ai mė ka qėlluar mua dhe rron ende? Ditėn tjetėr dha urdhėr qė tė
vritej menjėherė.
* Pasi vrau nėnėn e tij, Agripinėn, gjithė Roma
u mbush me urrejtje tė pashoqe pėr Neronin. Njė mėngjes statuja e tij u
shfaq e mbuluar me njė thes. Kjo ishte shenjė e dėnimit me vdekje, pėr ata
qė kishin vrarė prindėrit.
* Tė panumėrta qenė krimet mizore. Midis tė
tjerave, ai e humbi jetėn gruas sė tij tė dytė, Popesė, ministrave e
mėsuesve tė tij Seneka dhe Burro, kėshilltarit Petroni e tė tjerė.
Pėr kėto vrasje mizore ai thoshte:
- Paraardhėsit e mij nuk i kanė gėzuar kėshtu si unė tė drejtat pushtetit
absolut. Mė pėlqen mė mirė tė jem i urryer sesa i dashuruar, sepse pėr tė
qenė i dashuruar nuk varet vetėm nga unė, ndėrsa pėr tė qenė i urryer varet
krejtėsisht nga unė.
* Neroni kujtonte se ishte artist i madh,
veēanėrisht si kėngėtar. Ai kėndonte nėpėr teatro dhe rrugėve. Pėr tė
ruajtur zėrin mbante dietė ushqimore dhe pinte purgativ rregullisht. Midis
publikut kishte roje tė fshehta qė kapnin ata qė nuk duartrokisnin. Njė nga
kėta ishte edhe Vespasiani, i cili pėr pak sa nuk la kokėn e tij sepse ishte
duke fjetur kur Neroni po kėndonte. Njė grek bėri "padrejtėsi" njė herė
sepse kėndoi mė mirė se Neroni. Pėr kėtė u arrestua dhe pėrfundoi nė gjyq.
* Neroni trodhi njė herė njė djalė shumė tė
bukur, njė farė Sporo, e veshi si grua dhe e martoi. Njė romak qė po
shikonte kėtė dasmė tha:
- Ah, sikur i ati i kėtij pėrbindėshi tė ishte martuar me njė grua tė kėtij
lloji.
* Kur po kalonte rrugės dėgjoi dikė qė bėrtiti:
- Digje tė gjithė botėn, kur unė tė kem vdekur. Pėr mua s'do tė ketė asnjė
rėndėsi.
- Kurse mua, pėrkundrazi, - tha Neroni - do tė mė pėlqente ta shikoja duke u
djegur tani qė jam ende i gjallė.
Disa ditė mė vonė shpėrtheu zjarri i madh nė Romė, ndėrkohė qė perandori
kėndonte kėngėn e djegies sė Trojės.
* Mbi truallin e djegur tė Romės, Neroni ndėrtoi
pallatin e tij, njė pallat tė mrekullueshėm, me kolonata mermeri tė ēmuar,
me lulishte, kopshte, shatėrvane, e parqe tė mėdha.
* Senati u lodh me krimet dhe poshtėrsitė e
Neronit, prandaj vendosi ta hiqte qafe duke e zėvendėsuar me Galbėn. Pėr
kėtė nxori njė dekret qė e shpallte Neronin armik tė shtetit. Kryetar i
kėsaj revolte ishte Vindiēe. Neroni i tėrbuar vuri ēmim pėr kokėn e Vindiēes.
Ai kur e mori vesh thirri:
- Neroni i premtoi dhjetė milionė sesterca atij qė do t'i shpjerė kokėn
time, kurse unė jam gati tė jap edhe mė shumė.
Do t'i jap kokėn time qė do tė mė sjellė kokėn e Neronit.
|